Waar blijft de tijd?

25 april 2016

Hi!

Al 12 weken in Zuid-Afrika, waar blijft de tijd?

Afgelopen week ben ik erg ziek geweest en had een goede griep onder de leden. Donderdag ben ik naar de dokter gegaan om van die vervelende hoest en verstopte neus af te komen, op advies van de principal en Mr. Adams (mijn begeleider). Ik heb hoestdrank en neusspray gekregen. Het is toch wel fijn om even een check te krijgen bij een huisarts. Grappig was wel dat hij moest googlen wat MS ook al weer was en dat mijn medicijnen, die ik al bijna 2 jaar slik, geheel nieuw waren voor hem. Het bleek ook dat ik een te lage bloeddruk had maar volgens hem kwam dat door mijn ‘viral infection’ wat ik onder de leden had. Een leuke bijkomstigheid was ook dat ik ontzettend moe was en niet veel gedaan kreeg die week. Hij wilde mij ook antibiotica meegeven maar daar heb ik vriendelijk voor bedankt. Ik ben erg voorzichtig met het nemen van antibiotica en hier geven ze het werkelijk bij alles! Van de huisarts heb ik een ‘sicknote’ meegekregen voor de principal van de school zodat ook hij weet wat er aan de hand is.

Door de hoestdrank en neusspray kwam alles goed los en dat in combinatie met paracetamol voelde ik mij het weekend al iets beter. Vrijdag hadden wij met z’n alle een afscheidsconcert van Coby. Hij gaat toeren door Zuid-Afrika en later Europa. Het concert zou om 8 uur beginnen maar begon uiteindelijk om 10 uur. De sfeer was erg goed en wij hadden het erg naar ons zin. Er waren zelf collega’s van het Groenberg, super leuk!!

Dezelfde nacht ben ik samen met Elke en Constance naar huis gereden. Ondankt dat ik het hostel al betaald had, thuis is toch beter wanneer je nog niet helemaal in orde bent.

Zaterdag kwam een deel van de groep thuis en hebben wij lekker bij ons thuis gezeten en spelletjes gedaan. ’s Avonds besloten wij alsnog om even naar JT’s te gaan, een kroeg/discotheek hier in Grabouw. Het was heel gezellig en ontzettend druk. Wij vielen met z’n zessen wel op omdat wij de enige blanken waren maar dat mocht de pret niet drukken. Op tijd zijn wij weer naar huis gegaan en de groep ging nog een spelletje spelen maar ik ben naar bed gegaan.

Zondag was een rustige dag. Thijs, Bob en ik waren alleen thuis want Sander en Sophia waren met Aische en Katharina nog in Kaapstad. Een deel van het andere huis was naar Stellenbosch gegaan voor een wijntour en rond 4 uur werden wij opgebeld met de vraag of wij ook wilden komen. Zij konden geen van alle meer rijden dus reden Thijs en ik vanaf Stellenbosch terug naar huis. Onderweg in Gordonsbay nog gestopt om te eten wat erg gezellig was.

Toen wij gisteren thuis kwamen besefte ik mij ineens dat mijn ouders en broers er al bijna zijn! Morgen ga ik hen ophalen. Samen met Sander rijden wij er heen want zijn ouders hebben dezelfde vlucht!

Doordat mijn ouders er bijna zijn besef ik mij goed hoe snel de tijd is gegaan! Volgende week komt mijn reisverslag dus ook wat later omdat ik bij papa en mama blijf voor een week! Jeej!

Tot (ergens) volgende week en bedankt voor het lezen. Ook zal ik meer gaan schrijven over mijn werkzaamheden op stage, ook leuk om te lezen!

1 Reactie

  1. Opa en Oma Wis:
    26 april 2016
    Fijn dat je weer beter bent Shari en dat je jouw ouders al vlug weer ontmoeten zult!
    Pas goed op jezelf !!!
    Groetjes Opa en Oma Wis